Kan skjøna vi fekk skikkeleg blod på tann etter den flotte padleturen vi hadde på Myrdalsvatnet fredagskveld – laurdagsettermiddag var vi klare for ny padletur! Denne gongen vart det Husnes og Opsangersvatnet. Opsangervatnet køyrer eg forbi 2 gonger til dagen, men bortsett frå ein kanotur, var dette fyrste gong eg padla her.
Det forunderlege er at eg trur ikkje så mange Husnesingar har padla her heller, eller har vore utpå vatnet i det heile tatt. Det er sjeldan å sjå nokon bruka vatnet – bortsett frå hvis det frys is på om vinteren. Sånne dagar som i går burde det jo ha vore eit yrande liv på vatnet, men eg såg berre Jorunn og eg…
Ja, ja, vi parkerte nedanfor rohuset og bar kajakkane bort på ei lita strand. Her er det flott å leggja utpå.
Den Lille Gule og den Grønne Skjønne 😉
Fotografen- kjekt med tørrdrakt 🙂
Sjekkar om kysten er klar 😉
Speilblankt på Opsangersvatnet og.
Eg hadde ikkje padla så mange metrane før eg gjekk på «land». Vatnet var så mørkt og før eg visste ordet av det, sat eg bom fast oppå ein stein eg ikkje hadde fått auga på. Eg prøvde å koma meg laus sjølv, men gjekk berre rundt oppå steinen som ei skrustikke. Hadde ikkje eg hatt Jorunn med på tur som kunne dra meg laus, hadde kanskje turen enda her og eg hadde blitt eit nytt landemerke i Opsangersvatnet….
Det er ikkje så lett å sjå, men her sit eg altså bomfast oppå ein stein – 10m i frå stranda 😉
Men Jorunn fiksa saken og turen kunne fortsetja 🙂
Jorunn i fint driv – Kulturskulen og Hydro Aluminium (Søral) i bakgrunnen.
Dei som meinar det ikkje er fint på Husnes må ta av seg brillene, snu dei og setja dei rett veg på nasen 🙂
Strålande fint var det å padla på vatnet i går. Vi padla fyrst inn i ei lita vik og runda ein liten holme/skjer før vi snudde ryggen mot sola og padla andre vegen igjen.
Er har vorte så forkjøla dei siste dagane at eg hadde kledd meg godt med ullkler inni tørrdrakta og drog på meg hua – eg fraus ikkje i går, kan eg seia 🙂
Her sit Jorunn og draumer seg vekk til Manen og Englafjell 😉
På tilbakevegen runda vi inn her og padla bort mot Kvinnherad Vdg.skule slik at Jorunn kunne få sjå kor ho bada etter gymtimane i hine hårde dagar. Eg, for min del, har aldri bada i Opsangersvatnet hverken etter gymtimar eller seine natterstimar etter ein kveld på «Gamle Pøbben» 😉
Før vi padla tilbake til stranda, tok vi ein runde rundt Jonas Lie-holmen/Ja-Holmen. Det heiter seg at det var her Jonas Lie fridde til kusina Thomasine Henriette Lie 1.mai 1853. Og ja, dette måtte eg google….
Her har vi runda holmen, og då var det berre å padla tilbake mot stranda.
Denne turen hadde vi «tima» veldig bra, for no byrja det å blåsa og med sola vekke, så var det ikkje så varmt lenger. Då var det heilt greit at turen var over.
Og slik kan ein jo og gå utav kajakken sin ein vakker haustdag i oktober 🙂 Eit anna alternativ er å venta til nokon kan koma å hjelpa å dra kajakken så langt opp at ein kjem seg «tørrskodd» i land…
Ja, det var nok ein flott padletur vi hadde i går. Det spørs om ikkje det vart den siste padleturen for meg for sesongen, men ein veit jo aldri 🙂 I dag er det atter ein vakker dag ute, men i dag skal eg sitja inne å pleia forkjølelsen. Eg får ta fram strikkepinnane, tenkjer eg 🙂
Det fine haustveret skal visst fortsetja i det uendelega, ser det ut som, så eg skal no endeleg få med meg nokre fine hausturar enda, trur eg. Berre ikkje i dag 😉
anitasboble 